Reisverslag

Op deze plek kan iedereen de bevindingen van Team Soest lezen gedurende de bouwreis. Indien de intenetverbinding het toelaat zullen we proberen om hier dagelijks een bericht te plaatsen met hoe het die dag verlopen is, inclusef bijbehorende foto's.

Het zit er weer op!

Deel 5 en laatste deel van debutant Bouwreis Soest

Ik schrijf dit maandagmorgen 9 november omstreeks 7.45 uur onderweg terug van Schiphol naar Soest; precies 9 dagen geleden reden wij de andere kant op en was ik heel benieuwd hoe alles zou verlopen en hoe het mij allemaal zou vergaan!
Het is een onvergetelijke reis geworden, die vooral de eerste twee dagen veel zwaarder waren dan ooit verwacht, maar naarmate de week vorderde werd mijn nachtrust beter, wist je beter wat er de gehele dag te wachten stond, kon ik waarschijnlijk beter tegen de hitte en was er tijdens het werken meer tijd om eventjes op adem te komen!

Afgelopen zaterdagavond hebben we nog een heerlijk ontspannen boottocht gehad over de Mekonriver met een BBQ en koud bier! Jan Bodewes had zeer goed ingezien dat de toeristische dag juist aan het einde van de Bouwreis moet zitten ipv vooraan; dit was de perfecte volgorde! Na de bootreis kwamen we bij een rooftopbar in de buurt die dubbel zo groot was dan bij ons hotel en ontmoette we de groep bouwers (m/v) die op deze zaterdag waren aangekomen! Leuk om elkaar eventjes gesproken te hebben en drankje met elkaar gedronken te hebben; eigenlijk zou er nog een derde groep bij komen die afgelopen week 200 km verderop gebouwd hadden, maar zij hadden dikke vertraging met t vliegtuig, dus die zouden we misschien nog in hotel zien!

Ondanks dat we amper tot geen ongelukken in het chaotische verkeer hadden gezien deze week, gebeurde er nog eentje precies voor onze neus toen we van de boot kwamen; een motorrijder kwam met hoge snelheid door t verkeer en bij het oversteken van Theco en Hans moest hij uitwijken en raakte een nieuwe witte auto; op zich alleen een zwarte streep en een klein deukje op linker voorkant van de auto, maar werd met elkaar ff gesproken en gelachen, maar uiteindelijk reedt alles vlot weer verder; dat tekent een beetje hoe het er hier aan toe gaat in de stad...

Bij t hotel was de andere groep van Karin Nas (begeleidster van Habitat) ook net aangekomen; voor velen een weerzien van vele bekenden; vooral Karin staat hoog op de lijst van bouwers die al jaren meegaan; zij is van dezelfde categorie en goede vriendin van Mechtild! De harde kern ging nog ff naar een Belgische Taveerne om met elkaar een afzakkertje te halen, want zoals elke dag was onze hotelbar al om 23 uur gesloten!

Zondag alle spullen gepakt en na het ontbijt uitchecken; om 10 uur met bus naar het Paleis van de Koning; alleen daar zat de eerste kink in de kabel deze reis; toevallig op laatste dag: het Paleis was deze zondag gesloten! Waarschijnlijk omdat de aankomende drie dagen Nationale feestdagen in Cambodja zijn en er overal voorbereidingen werden getroffen voor deze dagen! Wel jammer voor ons, want het Paleis schijnt echt uniek iets te zijn en lopen we nu mis, maar t is niet anders!

Focus gaat vanaf dat moment op de terugreis; je merkt dat de pijp bij iedereen ook wel leeg is, dat zo'n week ook meer dan voldoende is, iedereen wat rustiger wordt en het weer goed vindt om naar huis te gaan! De terugreis verloopt ondanks uurtje vertraging bij vertrek uit Cambodja naar Singapore perfect!
In Singapore wordt er afscheid genomen van Paul van Tol; zijn vrouw is dag ervoor in Singapore aangekomen en zij gaan nog drie weken reizen door Azië!
Op Schiphol aangekomen wordt nadat de koffers van de bagageband zijn nog een afscheidswoord gesproken door Jan Bodewes ter afscheid van Mechtild Prins; dinsdag 15 december zal er een reünie zijn en natuurlijk wordt zij door iedereen hartelijk bedankt voor haar perfecte begeleiding vanuit Habitat Humanity!

De Bouwreis 2015 van Team Soest zit erop en deze debutant heeft er 100% van genoten; heel wat anders dan 9 dagen op een strandbedje in Aruba en eigenlijk best nog wel toe aan paar dagen rust (helaas weinig tijd voor), maar wel met een super voldaan gevoel in deze bus!

Bij deze dank aan alle bouwteamleden en Habitat Humanity die van deze week een mooie en bijzondere reis hebben gemaakt! Ik hoop in de toekomst zeker nog n keer mee te mogen gaan om weer met een gezellige groep te bouwen aan iets moois!

(Bouw)dag 5 - het eindresultaat

Deel 4 van Debutant Bouwreis Habitat Team Soest

Zaterdagmiddag 7 november omstreeks 17.00 uur; vandaag de eerste dag zonder bouwen aan onze huisjes en de dag dat wij met de bus naar de plekken zijn geweest waar monsterlijke dingen zijn gebeurd in de jaren 1976 t/m 1979... Ruim 3 miljoen (van de 12 miljoen inwoners) vooral onschuldigen Cambodjanen van 8 maanden oud tot wel 90 jaar werden in de ongeveer 350 Killing Fields vermoord en bracht dit mooie land in een verbijsterende situatie...

Ik had me vooraf goed voorbereid op verschrikkelijke beelden, maar ik moet zeggen dat de Killing Field op 15km ten Zuidwesten van Phnom Penh het zeer goed geregeld had met de beroemde apparaatjes waarbij in het Nederlands op 18 plekken in deze Killing Field alle verhalen voorbij kwamen en je helemaal alleen door deze 2 hectare terug werd geworpen in de tijd om te horen en zien wat voor onwerkelijks zich ook hier heeft afgespeeld ruim 36 jaar geleden...

Dat zet deze week uiteindelijk in nog meer perspectief en geeft een nog beter gevoel waar wij als team mee bezig zijn geweest en waarvoor wij zo hard hebben gewerkt met ons Bouwteam aan de twee huisjes waar twee weduwen met hun kinderen aan een nieuw leven kunnen gaan bouwen en zij weer een toekomst hebben, ondanks hun ziekte en armoede!

Gisterochtend was onze laatste bouwmoment en we waren allemaal gebrand om ervoor te zorgen dat we de huisjes af zouden krijgen; helaas bepaalde de weergoden anders en kon er vanaf 9.30 uur niet meer verder gestuct worden vanwege de hevige regenval... Natuurlijk vonden wij dit jammer, maar als je bedenkt dat normaliter het huis pas half af is na zo'n week en wij het nu voor ruim 90% af hebben, dan moeten we vooral heel trots zijn en dat bleek ook wel tijdens de emotionele overdracht van de huisjes aan de bewoners na de lunch!

In totaal duurde deze overdracht ruim 1,5 uur en ging dat gepaard met verschillende ceremoniële activiteiten, waarbij wij o.a. de beide gezinnen met bloemen bestrooiden en onze wensen uitspraken voor hun! Tevens werd door iedereen die zijn/haar steentje had bijgedragen aan de bouw van de huisjes een groot lint door geknipt; werd er in een cirkel van al die mensen een grote Habitat sleutel doorgeven met een bepaalde Cambodjaanse yel, werden er foto's gemaakt met de bouwteams, werd het bordje met de namen van ons Bouwteam Soest op beide huisjes onthult, gingen we in het huisje foto's overhandigen aan de gezinnen die begin van de week gemaakt waren, werden er door de leidinggevenden mooie woorden gesproken over ons als Bouwteam en ook over het harde meewerken van de skillworkers van Habitat en ook de bewoonsters zelf, mochten wij persoonlijk nog een wens uitspreken naar de gezinnen en hebben wij twee fruitbomen (in totaal vier) aangeboden die wij bij elk huisje hebben gepland!

Kortom; heel bijzonder en ook een zeer waardevolle overdrachtsceremonie waarbij iedereen met vochtige ogen zat en er wat tranen vielen toen de vrouwtjes ons vanuit hun hart bedankten dat wij dit voor hun over hebben gehad en wij zo'n reis in tijd en geld voor hun geïnvesteerd hebben....

Na de ceremonie stonden er vier TukTuks voor ons klaar en gingen wij dus niet per busje, maar met de TukTuks terug naar het hotel; ook voor ons dus deze geweldige beleving waarbij je nog beter voelt, ruikt en hoort hoe het er hier in de drukke straten van Phnom Penh aan toe gaat; schitterend en wat wordt hier ontzettend hard gewerkt aan een nieuwe toekomst en een nieuw leven voor iedereen! We begrepen dat er hier ruim 4 jaar geleden nog niet eens de helft van de auto's reden die er nu al zijn en als je ziet wat voor beweging er nu in deze economie aanwezig is, dan ben ik benieuwd hoe alles er over tien jaar bij staat!

Bijzondere is ook dat het volk allemaal aardig en tevreden lijkt te zijn; men blijft rustig, is leergierig en is wat mij betreft van plan om er echt wat van te maken; donderdagavond zijn we al in het nieuwe gedeelte van Phnom Penh geweest om te eten en vanavond gaan we met de boot over de Mekonriver varen en verwacht ik net als donderdagavond zeer positief verrast te worden van de heropbouw van deze indrukwekkende stad!

Gisteravond hebben we gegeten in een aparte airco ruimte van een mooi restaurant en daar was het onze spil en leidster van Habitat Humanity; Mechtild Prins, die ons verraste met een mooie persoonlijke bouwfoto voor iedereen met daarbij een fantastisch stukje gesproken woorden voor elk persoon! Ze raakte daar bij iedereen de juiste snaar mbt zijn of haar karakter en inzet tijdens deze bouwweek; prachtig hoe ze dit deed, zoals ze deze week al zeer waardevol aanwezig was op allerlei momenten; Mama de Familia; bij deze dan ook echt een groot compliment naar haar en de organisatie Habitat; echt top geregeld en verzorgd!!!

Vanavond wordt volgens mij ook nog mooi en bijzonder; morgenochtend hebben we ook nog een klein programma en vervolgens gaan we alweer richting het thuisfront! Ter afsluiting zal ik nog een laatste deel, dat wordt deel 5, schrijven over mijn belevingen als debutant van dit bijzondere Bouwteam Soest; ik kan het nu alvast iedereen aanraden om een keer mee te gaan op zo'n Bouwreis olv Habitat Humanity, want het is een zeer bijzondere en waardevolle belevenis!!!

Hierbij alvast in beeld hoe de laatste bouwdag is verlopen en wat het eindresultaat geworden is. Wat hebben ze hard gewerkt! Helaas vanwege de weersomstandigheden, veel regen, zijn net niet beide huisjes helemaal af. Desalniettemin mogen ze trots zijn op zichzelf!
Als het goed is volgt later ook nog een mooi verhaal van deze laatste intensieve dag.
 

 
Huisje 2, door weersomstandigheden net niet af

 
vanwege de regen, huisje een helaas niet af

(Bouw)dag 4 - topprestaties en 'foutjes'

Deel 3 van debutant Bouwreis

Dit verhaal schrijf ik met een van zweet doorweekt shirt onderweg terug van Bouwdag 4; het is donderdagmiddag en we hebben er vandaag weer een redelijk mooie klap op kunnen geven!
Toch valt dat stuccen van de muren dus gigantisch tegen; na 2,5 dag was al het metselwerk klaar en werd de start gemaakt met het stucwerk; zowel de binnen- als buitenkant van de muren wordt keurig afgewerkt met stuc van specie; het wordt niet geschilderd, want dat is te duur en niet nodig...
Morgen hebben we nog een halve dag om het af te krijgen en er zal dus tussen 7.30 uur en de lunch nog ff keihard gewerkt moeten worden om alles netjes te krijgen, want de bewoners moeten er met spoed in, aangezien zij momenteel echt geen fatsoenlijk dak boven hun hoofd hebben...

Jullie lezen het goed; 7.30 uur op bouwplaats; nu we echt om 6.30 uur vertrekken en niet om 7.30 uur staan we gewoon veel minder vast in verkeer ondanks dat het wel super druk op de weg blijft! Voor de terugweg is het ook van groot belang; nu we op tijd vertrekken, redden we die ook in ruim een uur en dat geeft voorafgaand aan het diner (20 uur verzamelen) wat speling om ff tot rust te komen; ieder doet dat op zijn of haar eigen manier!

Ondanks die vroege vertrektijden ging dat de afgelopen dagen toch niet helemaal goed...

De terugweg ging op dinsdagmiddag niet zoals het hoorde, ondanks dat we toch redelijk bijtijds (maar net niet vroeg genoeg) vertrokken bij de bouwplaats dacht één van de vaste chauffeurs van de twee busjes een binnendoor weg te nemen toen het hem toch wat te druk werd naar zijn zin, maar strandde ongeveer 3 km voor het hotel; de chauffeur gaf het op, hij moest ook weer op tijd terug zijn om ons te halen voor avondeten; dus werden de harde werkers “getrakteerd” op n wandeling van ruim een half uur door de stad Phnom Penh! Daar werden ze op zich niet vrolijk van (ik zat gelukkig in andere busje), maar zo’n wandeling door zo’n drukke chaotische stad met overal langs de weg kraampjes met eten en al die door elkaar krioelende brommers/auto’s e.d. is wel een belevenis op zich!

Bijzonder vervelend voor collega nieuweling Frans was het zo dat hij woensdagmorgen nog ff gauw na ontbijt naar het toilet moest in zijn hotelkamer en allebei de busjes dachten dat hij in andere busje zat; vertrek was ook wat rommelig, want zolang er over doen als vorige 2 dagen is echt geen pretje... Hoe lullig was dit voor hem toen hij net het laatste busje de hoek om zag gaan en hij er dus niet in zat... Iedereen voelde zich naderhand toch wel bezwaard, want we hadden allemaal niet goed opgelet... Paul van Tol was er als enige wel een beetje blij mee, want hij had de dag ervoor zijn wake up call om 5.15 uur niet gehad ( of niet gehoord natuurlijk :-)) en was op dinsdag bijna te laat voor vertrek en heeft dat 24 uur moeten horen natuurlijk... Frans werd uiteindelijk met de TukTuk naar de bouwplaats gebracht en dat was natuurlijk ook wel n hele bijzondere ervaring; een paar uur in zo’n wagentje met n brommer ervoor door die massa’s mensen, ondanks dat hij er echt helemaal niet blij mee was... Op de bouwplaats werd hij door ons wel feestelijk onthaald met toiletrollen (was niks anders om op te schrijven, maar ook wel toepasselijk vanwege zijn toiletbezoek) vol geschreven met “Welkom Frans”

Zo maken we hier met elkaar van alles mee en hebben we echt veel schik met elkaar; op de bouwplaats is het natuurlijk ook flink dollen en gekkigheid, want dat houdt de spirit erin! De één zijn tas hangt op n gegeven moment hoog in de tent, huisje 2 probeert laatste zak specie bij huisje 1 weg te halen, een ander wordt met tyrip vastgebonden aan zijn stoel; als je gebukt net een emmertje zand wil pakken, wordt emmer daarnaast gevuld en vliegt het stuifzand in je gezicht, specie voor stucwerk wordt gevuld met grote kiezels, en ga zo maar door met van die heerlijk flauwe geintjes...

Dit is ook echt nodig en heb ik zelf ook nodig om deze pittige dagen overdag door te komen; afgelopen 2 dagen was de versnelling gelukkig wel n tandje lager en ben ik de dagen beter door gekomen dan daarvoor; het was ook niet vol te houden zoals het de eerste 2 dagen ging. Ook heb ik gisteren nog wel n 2e massage genomen om boel nog eens los te gooien (wel een light versie natuurlijk) en ook dat helpt!

We krijgen trouwens aan alle kanten complimenten over onze prestaties; iedereen staat er versteld van wat voor werk er door ons wordt verzet en dat hebben ze hier in Cambodja bij alle vorige bouwreizen (en dat zijn er heel wat) nog niet eerder mee gemaakt! Alles onder bezielende leiding van het duo Jan B en Mechtild (alias Meck en als vrijwilligster van Habitat onze reisleidster die ook gewoon overdag op de bouwplaats helpt waar nodig)

Ze zijn een mooi team en houden elkaar goed in balans; over Jan had ik vorige keer al verteld dat het lijkt of hij nieuwe pilletjes heeft; ondanks dat hij fanatiek blijft, zeggen ze allemaal dat hij milder is en geeft hij s avonds zelfs weleens een compliment aan de groep! Mechtild verzorgd ons enorm goed met voldoende water, soep, let op voldoende pauze en houdt over gehele dag een goede sociale controle. Elke avond bij het eten is er een evaluatie moment en dan wordt de dag doorgenomen; dat doen ze samen, maar tevens stelt zij dan juist de vragen aan diverse bouwers om te weten hoe iedereen erin zit; echt top en ook heel belangrijk volgens mij!

Kortom; na vier dagen nog steeds geen spijt dat ik mee ben gegaan en ondanks dat ik waarschijnlijk niet geheel uitgerust thuis kom maandag, zal morgen bij de overdracht van de huisjes een bijzonder trots en goed gevoel aanwezig zijn! Dit is toch wel heel gaaf om zo met elkaar te doen!

Zaterdag gaan we naar de Killing Fields en andere toeristische plekjes; ook ontmoeten we nog 2 andere bouwteams; eentje bouwt nu 200 km verderop aan hun huisjes en het andere team komt aan om te gaan bouwen!

Ik houd jullie ook daarvan natuurlijk ook op de hoogte in deel 4!

(Bouw)dag 3 - Hard werken loont

Hierbij wat resultaten van bouwdag 3 in foto's.

(Bouw)dag 2 - Er wordt hard gewerkt

Deel 2 van de debutant Bouwreis Cambodja

Na twee volle dagen bouwen, schrijf ik nu onderweg naar Bouwdag 3 mijn deel 2 over deze Bouwreis in Cambodja (Cam-bo-dia zoals ze het hier zelf uitspreken)

Die reis naar de bouwplaats kost elke morgen ongeveer 1,5 uur waar je normaliter in Nederland maximaal 45 minuten over zou doen... Ondanks dat kartrekker en Big Boss Jan Bodewes (na goed overleg, terwijl dat vroeger blijkbaar heel anders ging; hij schijnt tegenwoordig de juiste pillen te krijgen en wij danken zijn vrouw daarvoor ;-)) na de eerste dag besloten had om een uur eerder te vertrekken (6.30 uur ipv 7.30 uur) blijft het een gekkenhuis op de weg! Vooral het verkeer richting de stad is onvoorstelbaar; alle straten tot aan de nok toe gevuld en ook bijna alle type wagens, brommers en brommers met aanhangers zijn vol geladen met mensen of spullen; ook nu roept men in mijn busje "Hier raak je nooit op uitgekeken"
Ze komen ook uit alle hoeken en gaten, passeren elkaar op alle mogelijke manieren en halen levensgevaar in! Ondanks dat wij nul botsingen zien, geeft Charlie (onze begeleider vanuit Habitat) aan dat hier 6 verkeersdoden per week zijn! Soms sta je tientallen minuten in de file, maar blijven je ogen continu bijzondere momenten opvangen!

Op de bouwplaats aangekomen is er nog een korte briefing, maar staat iedereen al te stuiteren om aan de slag te gaan; vooral de bouwers die al vaker mee zijn gegaan, wilden aan de slag! We komen hier tenslotte om wat moois voor deze mensen neer te zetten! Ik ben samen met Frans, Jeroen (Koos, Piet, Karel of hoe hij ook heet :-)) en Theco voor het eerst mee! Wij laten het dus letterlijk over ons heen komen en helpen waar mogelijk natuurlijk meteen mee!

Jullie moeten weten dat Habitat het principe heeft om nooit met elektrisch of mechanische gereedschappen/hulpmiddelen te werken; alles gaat dus gewoon met het handje en van een kruiwagen of steenbok hebben ze ook nog nooit gehoord... Dit zullen we ook weten en voel na twee dagen werken letterlijk elk spiertje in mijn lichaam...

Het betonwerk wordt gedaan door de Habitat bouwvakkers (ongeveer 3 per huisje) en dus lag de fundering er al in toen wij zondags kwamen kijken; wij gingen vanaf dat moment dus aan de slag! Jan Bodewes heeft met zijn slapie Jan C overleg gehad en de helft van ons gaat met ene huis aan de slag en andere helft met andere huis!
Dit geeft toch iets van een wedstrijd gevoel en ondanks dat je dat eigenlijk niet moet willen onder deze warme omstandigheden; was het vanaf de eerste seconde het gas erop! Iedereen is echt zwaar gemotiveerd; per huisje gaan 3 man metselen (op de 1e dag vooral de ervaren bouwers om meters te maken) 2 man opperen voor de metselaars en gaan de andere 3 aan de slag om minimaal 5 tot 6 kuub zand met kleine emmertjes als vloer te storten!
Daarna moeten er emmertjes vol met kleine keien op en dan moet dat nog ff aangestampt worden; dat dus ff in brandende zon met gelukkig af en toe een windje om je oren!

Na de eerste dag konden we echt trots zijn; de spirit was goed en de mensen van Habitat waren hoog verbaasd; dit hadden ze in 1 dag nog nooit mee gemaakt... Werk verzet in 1 dag wat normaliter in 2 dagen gebeurd... (Ik merkte dat lichamelijk dus wel en dacht; ok gelukkig dit is dus niet standaard...)

Het was donker toen we weer terug waren bij hotel; douchen, omkleden, eten, afzakkertje in geweldige rooftopbar in hotel en daarna (23.30 uur) gauw slapen, want 5.15 uur gaat t wekkertje alweer!

Dag twee verloopt eigenlijk op dezelfde manier; nu moeten de steigers erbij voor metselaars en wordt het opperen boven je macht; ook krijg ik op dag 2 respect voor de mannen die de specie maken als ik daar Jan Camper einde van deze dag ff meehelp; wat een klus is dat ook zeg....
Kortom; na twee dagen echt Total Loss, doordat we uur eerder zijn begonnen gelukkig ook uurtje eerder terug en daar nog tijd voor welverdiende massage; en wat denken jullie? Is een Cambodjaanse Full Body Massage dus zo'n eentje waarbij ze over je lichaam lopen en je tot op het bot toe pijnigen... Dat kon er nog wel ff bij...

Ondanks die fysieke ongemakken, zet mij ook aan het denken om weer gebruik te gaan maken van mijn lidmaatschap van de fitnessclub, is het wel echt geweldig om dit mee te maken en geeft dit een enorm voldaan gevoel en hebben we ook de gehele dag veel schik met elkaar en wordt er een heleboel gedold en gelachen!

Hard gewerkt vandaag. We zijn wat bouwen betreft behoorlijk ver. Het andere team ook hoor! Morgen gaan we het metselen afmaken, de vloer erin en dan kunnen we met het stucwerk beginnen. Zowel de binnen- als buitenkant moet worden gedaan.

(Bouw)dag 1 - het bouwen is begonnen

De beleving van debutant Antonio Vd Hengel

Nadat wij met ons bedrijf al jarenlang de Bouwreis van Habitat Humanity Team Soest olv Jan Bodewes ondersteunen met hun bijeenkomsten in de Molenaarskamer en het verzamelen bij vertrek van de reis, meestal 's ochtends bijzonder vroeg; is dit jaar de tijd aangebroken om zelf een keer mee te gaan!
Na heel veel mooie verhalen, die vaak eindigden met "Wanneer ga je zelf een keer mee?" is deze datum vorig jaar november al vastgezet en was het zaterdagmorgen 31 oktober om 7 uur zover!

 

Alle 16 bouwers (14 mannen en 2 vrouwen) waren op tijd aanwezig en om 7.30 uur vertrok de bus na wat koffie, thee en broodjes richting Schiphol! De vliegreis ging via Singapore naar Phnom Penh in Cambodja; we kwamen plaatselijke tijd zondagmorgen 10 uur (hier 6 uur vroeger)
Keurig opgehaald door busje; alle volle koffers in aparte wagen en richting Hotel midden in de stad! Dan begint de het al met de eerste indrukwekkende momenten die ik nu al veel heb gehad in afgelopen 2 dagen hier!

Er is hier ruim 30 jaar geleden natuurlijk heel wat gebeurd, van de bevolking is 70% jonger dan 25 jaar en op straat krioelt het van de mensen op brommertjes en met allerlei soorten gemotoriseerd vervoer! Niet te geloven hoe dat hier op kruisingen verloopt; paar kleine toetertjes, maar zeker niet met gebaren of ruzies e.d.
Nadat we ingecheckt zijn in ons keurige hotel kregen we een briefing van Habitat en zijn we bij verschillende reeds gerealiseerde projecten wezen kijken! Wat n armoede in de achterstandswijken en vooral het zwerfvuil is bizar om te zien rond slingeren!

Daarna richting onze bouwplaats van de aankomende dagen; bijzonder afgelegen en niet in de reeds bestaande achterstandswijk, want daar zijn de afgelopen periode de koopprijzen van de grond verdrievoudigd; van 1500 dollar voor stuk grond van 5 x 10 meter naar 4500 dollar!
Rondom de bouwplaats zien we overal kaveltjes; hier zal een compleet nieuwe woonwijk verrijzen waar wij de eerste twee woningen van mogen bouwen!
De fundering is reeds gemaakt door de medewerkers van Habitat en ondanks dat de bouwers die al jarenlang mee gaan het teleurstellend vinden om het feit dat de bouwlocatie niet midden in een arme wijk staat; heb ik daar natuurlijk geen vergelijkingsmateriaal mee en denk ik dat het (als zoon van 'n aannemer) prima plek om te bouwen is!

Tussendoor prima lunch met Cambodjaans eten en 's avond krijgen we volgende briefing met het voorstellen van de aankomende bewoners van nieuwe huizen! Via de powerpoint krijgen we te horen dat er een weduwe met HIV en haar kind komt: in het andere huis een dame met HIV waarvan de man verdwenen is en zij drie kinderen heeft groot te brengen! Ze moeten rondkomen van 150 dollar in de maand...

's Avonds even onder het genot van een pilsje afsluiten in de hotelbar!

Het is nu al knap we ze voor elkaar weten te krijgen, op de foto's de status van de twee huizen.

 

Veilig aangekomen

We zijn vanmorgen vroeg veilig geland en hebben de dag alweer goed besteed. Nadat we ons hadden opgefrist(we kregen gelijk na binnenkomst de sleutel van onze kamers) zijn we drie huizen gaan bekijken die Habitat eerder had neergezet. In een van die huizen woont een jonge vrouw die krekels kweekt voor consumptie! Ze kan daar goed van leven vertelde zij ons. Daarna zijn we naar de bouwplaats gereden en hebben de heren een grondige inspectie gehouden. De dames bekeken de omgeving! Alles bleek in orde en morgen kunnen we gelijk aan de slag. Habitat had de voorbereidingen goed voor elkaar. We gaan nu eten en krijgen daarna een briefing over de toekomstige bewoners.


Uitzicht vanaf het dakterras van het hotel